Selasa, 26 Februari 2013

Hindari EGOIS


Seorang Dokter sedang bergegas masuk ke ruang operasi. Ayah dari anak yang akan dioperasi menghampirinya dan berkata, “Kenapa lama sekali Anda sampai ke sini ?. Apa Anda tidak tahu, nyawa anak saya terancam jika tidak segera dioperasi?”.
Dokter itu tersenyum…
“Maaf saya sedang tidak sedang di Rumah Sakit tadi, tapi say secepatnya ke sini setelah ditelepon pihak Rumah Sakit.” Balas Dokter.
Kemudian Dokter menuju ruang operasi, setelah beberapa jam, ia keluar dengan senyum di wajahnya, “ Syukurlah kini kondisi anak Anda stabil.” Ucap Dokter.
Tanpa menunggu jawaban sang Ayah, Dokter berkata, “ Suster akan membantu Anda, jika ada yang ingin Anda tanyakan.”Dokter tersebut berlalu begitu saja.
“Kenapa Dokter itu angkuh sekali ? Dia sepatutbya memberikan penjelasan mengenai keadaa anak saya !” balas sang Ayah kepada suster.
Sambil meneteskan air mata, Suster menjawab, “Anak Dokter itu meninggal dunia dalam kecelakaan kemarin sore, Ia terlambat kemari karena sedang menguburkan anaknya saat kami meneleponnya untuk melakukan operasi pada anak anda. Sekarang anak anda telah selamat, ia bisa kembali berkabung.” 

Allah berfirman :
QS 49 : 11
Artinya :
Hai orang-orang yang beriman, janganlah sekumpulan orang laki-laki merendahkan kumpulan yang lain, boleh Jadi yang ditertawakan itu lebih baik dari mereka. dan jangan pula sekumpulan perempuan merendahkan kumpulan lainnya, boleh Jadi yang direndahkan itu lebih baik. dan janganlah suka mencela dirimu sendiri[1409] dan jangan memanggil dengan gelaran yang mengandung ejekan. seburuk-buruk panggilan adalah (panggilan) yang buruk sesudah iman[1410] dan Barangsiapa yang tidak bertobat, Maka mereka Itulah orang-orang yang zalim.

[1409] Jangan mencela dirimu sendiri Maksudnya ialah mencela antara sesama mukmin karana orang-orang mukmin seperti satu tubuh.
[1410] Panggilan yang buruk ialah gelar yang tidak disukai oleh orang yang digelari, seperti panggilan kepada orang yang sudah beriman, dengan panggilan seperti: Hai fasik, Hai kafir dan sebagainya.

Sepatutnya kita sebagai manusia harus bersikap adil dan pengertian kepada sesama. Tidak egois , tidak mudah mencela orang lain hingga orang lain merasa tersakiti.



an>S� ) A i � , x>, t. “Lha, bapakmu aran sapa bocah bagus ? Apa ibumu saiki wis kagungan garwa maneh ?” pitakone Adipati.
“Ngendikanipun kanjeng ibu, rama kula Adipati Jayengrana. Niki Cindhe Puspita kagungane ibu, minangka bukti menawi kula putranipun kanjeng ibu Rara Blengoh.” Adipati Jayengrana eling rikala semana nate maringake Cindhe Puspita kasebut sadurunge pisah karo Rara Blengoh. Batine Sang Adipati ngendikan, ora kleru maneh Manawa bocah bagus kasebut ora liya putrane dhewe.
“Sawunggaling ora kleru maneh Thole. Aku ramamu cah bagus.” Pengendikane Adipati karo nyikep Sawunggaling. Sawungrana lan Sawungsari ditepungake marang Sawunggaling, yen sejatine Sawunggaling isih adhine dhewe. Tekane Sawunggaling mung dadi pepalange nggenteni kalenggahan ramane. Mangkono pamikire sedulur-sedulure.
Ing sawijine dina, Kadipaten Surabaya katekan Kompeni Walanda. Para prajurit Kompeni ngrabsa Kadipaten Surabaya, merga Adipatijayengrana ora gelem diajak kompromi marang Walanda. Adipati Jayengrana gugur ing glanggang payudan nalika perang mungsuh Walanda.
        Kanggo ngisi kosonge paprentahan ing Kadipaten Surabaya, Ratu ing Tanah JAwa Kanjeng Sinuwun Sri Pakubuwana I ing Kraton Kartasura nganakake sayembara.. Sapa wonge kasil nyodor Umbul – Umbul Yuda ing Pucuking Menara Galah bakal diparingi bebana dadi Satriya Pinunjul lan sinengkakake ing ngaluhur dadi Adipati ing Kadipaten Surabaya.. para satriya kang unggul padha melu sayembara kalebu Saunggaling, Sawungsari, lan Sawungrana. Kabeh satriya padha nyoba disekseni Kanjeng Sinuwun Pakubuwana I ing alun – alun Kutharaja Kartasura. Sawunggaling sing teka keri kasil menangake sayembara. Pungkasane Sawunggaling winisuda dadi Satriyatama lan diangkat dadi Adipati Surabaya kanthi gelar Kanjeng Adipati Jayengrana II.
        Sawunggaling nerusake perjuangan ramane mbebasake Surabaya saka Walanda.. Para warga ing Kadipaten Surabaya saiyeg saekakapti mbangun Kadipaten Surabaya. Keluargane Sawunggaling kaboyong soko Kampung Lidah menyang Kadipaten Surabaya. Para kawula urip ayem lan tentrem. . Jiwa kasatriyane Sawunggaling sing apik ndadekake kawulane banget nresnani marang junjungane. Kahanan iki ndadekake sumelange panjajah Walanda. Pungkasan crita, Kompeni Walanda ngerigake bala tentarane kanthi sanjata sing luwih maju lan modern. Sawunggaling gugur ing madyaning palangan rikala dumadi perang gedhe antarane Kadipaten Surabaya mungsuh Walanda. Sawunggaling gugur dadi kusumaning bangsa lan asmane angganda arum nganti saiki ing madyaning warga kutha Surabaya.
























BRYANT ROLANDA RACHMAN
VII A /  09
   

0 komentar:

Posting Komentar